Artykuły

Odsłony: 8600

Poznajemy Taksonomię SOLO (SOWU) 

KORZYSTAMY Z SZEŚCIOKĄTÓW SOLO-HEKSÓW

 

 

Sześciokąty SOLO to świetny sposób na zaznajomienie uczniów, niezależnie od wieku, z taksonomią SOLO, jako modelem skutecznego uczenia się- pojedyncze pojęcia są ważne- połączenie ich w inny sposób sprawia, że stają się bardziej interesujące  a zarazem pokazuje bardziej złożone rozumienie.

Kładąc jeden sześcian obok drugiego uczeń musi wytłumaczyć, dlaczego to robi - jaki jest związek pomiędzy tymi dwoma sześcianami? Koledzy mogą albo poprzeć decyzję ucznia albo ją zmienić. Następujący w ten sposób dialog prowadzi do koncepcyjnego rozumowania, myślenia i postrzegania w szerszej perspektywie.

Sześciokątów SOLO możemy używać, aby określić głębokość uprzedniej wiedzy i zrozumienia przed rozpoczęciem uczenia się.

Można ich również używać w charakterze bodźca pobudzającego uczenie się poprzez wprowadzenie sześciokątów z dodatkowymi treściami –poglądami, symbolami, obrazami itp.

Uczniowie pracują we współpracujących grupach, aby tworzyć i łączyć pojęcia. Praca z sześcianami obejmuje 3 kroki:

$11.     Zaczynamy od burzy mózgów, podczas której uczniowie ujawniają wszystko, co wiedzą na temat zaprezentowany w formie pytania fokusowego (tematem może być tekst, wiersz, charakter, konstrukcja itp.), zapisujemy każdy pogląd, myśl lub uczucie na oddzielnym czystym sześcianie

$12.     Uczniowie po kolei rozmieszczają sześciany układając je zgodnie z ich wzajemnymi powiązaniami

$13.     Uczniowie wyjaśniają, dlaczego umieścili sześcian w tym, a nie innym miejscu, opisując jego powiązania.

Rezultaty są różne w zależności od poziomu SOLO:

$1·        Na poziomie mono i wielostrukturalnym uczniowie mogą opisywać pojedyncze sześciany

$1·        Na poziomie relacyjnym, gdzie uczniowie dokonują powiązań pomiędzy prostymi sekwencjami sześcianów łącząc je poprzez proste krawędzie i układają z nich mozaikę – uczniowie tłumaczą, dlaczego powiązali te pojęcia w ten sposób (omawiają lub opisują komentarzem)

$1·        Na poziomie poszerzonej abstrakcji (eksperckim) uczniowie zajmują się miejscami, gdzie trzy sześciany stykają się wierzchołkami (lub przyglądają się skupiskom sześciokątów) dokonując uogólnień dotyczących charakteru związku pomiędzy pojęciami.

$1 

 

 

 

 Planowanie lekcji wg SOLO-j.polski/ ZPO -Klem

Temat: Pisownia  „nie” z różnymi częściami mowy.

Sala: 16

Klasa: V

Cele uczenia się

Kryteria sukcesu

Mono/wielostrukturalne

Będę potrafił/a  wymienić  zasady pisowni przeczenia „nie” z różnymi częściami mowy: rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami.

 

Relacyjne

Dowiem się, dlaczego  przeczenie „nie” piszemy łącznie lub rozdzielnie z rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami.

 

Poszerzonej abstrakcji

Będę  potrafił/a  poprawnie  ułożyć tekst dyktanda ortograficznego sprawdzającego znajomość zasad pisowni  „nie” z rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami.

Mono/wielostrukturalne

Potrafię wymienić  zasady pisowni przeczenia „nie” z różnymi częściami mowy: rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami.

Relacyjne

Potrafię wyjaśnić, dlaczego  przeczenie „nie” piszemy łącznie lub rozdzielnie z rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami.

 

Poszerzonej abstrakcji

Potrafię poprawnie  ułożyć tekst dyktanda ortograficznego sprawdzającego znajomość zasad pisowni  „nie” z rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami.

Poprzednia lekcja:  Trudne decyzje dorosłych.

Uprzednia wiedza:  Uczeń  rozpoznaje w zdaniu rzeczowniki, czasowniki, przymiotniki, przysłówki i liczebniki.

Formy uczenia się

Mono/wielostrukturalne

Relacyjne

Poszerzonej abstrakcji / Szeroko relacyjne

Ćwiczenia w rozpoznawaniu rzeczownika, czasownika, przymiotnika, przysłówka i  liczebnika  w zdaniu.

Ćwiczenia  poprawnego zapisu przeczenia „nie” z rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami.

Praca w grupach- korzystanie ze słownika ortograficznego; sprawdzenie poprawności zapisu przeczenia  „nie” z rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami.

Praca w grupach – tworzenie heksów przez uczniów, następnie roszady grup.

Praca w grupach- układanie  tekstu  dyktanda ortograficznego sprawdzającego znajomość zasad pisowni  „nie” z rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami.

Formy wykorzystania TIK

Mono/wielostrukturalne

Relacyjne

Poszerzonej abstrakcji

Ćwiczenia interaktywne  Karta pracy- Pisownia wyrazów z „nie”- poziom I.

 

Ćwiczenia interaktywne  Karta pracy- Pisownia wyrazów z „nie”- poziom II.

 

Wykonanie prezentacji  Power Point  na temat zasad pisowni przeczenia  „nie” z różnymi częściami mowy.

Następna lekcja:

Ćwiczenia interaktywne, prezentacja

Refleksja

 

Cele na przyszłość:

1. Dobre przygotowanie uczniów do dyktanda ortograficznego.

2. Opracowanie  prezentacji multimedialnej na temat zasad pisowni przeczenia „nie” z różnymi częściami mowy.

 

       

 Taksonomia SOLO ściśle wiążę się z ocenianiem, kształtującym. Heksy są doskonałą metodą do wykorzystania w pracy w grupach. 

Strategie oceniania kształtyjącego : link

http://www.ceo.org.pl/pl/ok/news/strategie-oceniania-ksztaltujacego 

 

 

Kategoria: