Opis wakacyjnej przygody.
Wyprawa nad Morskie Oko.
W czasie wakacji pojechałem z moja rodziną w góry Tatry.
Spędziliśmy tam cały tydzień. Mieszkaliśmy w pensjonacie w Zakopanem.
Opis wakacyjnej przygody.
Wyprawa nad Morskie Oko.
W czasie wakacji pojechałem z moja rodziną w góry Tatry.
Spędziliśmy tam cały tydzień. Mieszkaliśmy w pensjonacie w Zakopanem.
WORLD CAFE w naszej szkole
Szkoła staje dzisiaj przed wielkim wyzwaniem, jakim jest przygotowanie dzieci i młodzieży do funkcjonowania w dorosłym życiu. W dobie społeczeństwa informacyjnego, ogromnej ilości informacji i środków przekazu, zawrotnego tempa przemian, nowinek technicznych, zadaniem szkoły jest przedstawienie uczniom uporządkowanego świata, które niwelowałoby poczucie chaosu i zagubienia. Szkoła powinna dać podstawy do odpowiedniego pełnienia ról , aktywnego udziału w życiu społecznym, kulturalnym, politycznym , ale też wskazać konieczność uczenia się przez całe życie.
Przygotowując placówki do nowego roku szkolnego zwracamy baczną uwagę głównie na bezpieczne i higieniczne warunki nauki i pracy: obniżenie poziomu hałasu, dostosowanie ławek szkolnych do wzrostu uczniów, wyposażenie w osłony grzejników, etc. Wszystko to niewątpliwie ma wpływ na zdrowie fizyczne , naukę i bezpieczeństwo.
Na obraz bezpiecznej i przyjaznej dla ucznia szkoły składa się wiele obszarów, na który mamy zróżnicowany wpływ . W czasach narastających zagrożeń zewnętrznych, rozluźniania się więzi rodzinnych , społecznych, wyzwaniem staje się zapewnienie bezpieczeństwa wynikającego z postaw i zachowań uczniów. Odpowiednie zachowania eliminują większość niebezpieczeństw . Brak akceptacji i tolerancji dla niewłaściwych , agresywnych postaw powinno być udziałem całej szkolnej społeczności. Trzeba mieć na szczególnej uwadze fakt, że przezywanie, wyszydzanie, ośmieszanie koleżanek, kolegów zarówno podczas pobytu w szkole jak i w mediach spolecznościowych jest teraz powszechnym zjawiskiem . Uczeń, który staje się „ofiarą” takich ataków ze strony rówieśników , nie może czuć się w szkole pewnie, bezpiecznie. Nauczyciele, wychowawcy, pedagodzy szkolni stają przed trudnym zadaniem. Wiemy już , że naszych profilaktycznych działań nie możemy ograniczać do kręgu uczniów, ale koniecznie należy je rozszerzyć na całą społeczność szkolną-nauczycieli, pracowników, rodziców.
Warto więc zadbać o klimat społeczny, relacje interpersonalne, postawy uczniów wobec szkoły, kompetencje zawodowe nauczycieli. Bardzo ważne staje się uczenie poszanowania drugiego człowieka , niezależnie od jego statusu społecznego, koloru skóry czy wyznania .Tolerancja i szacunek dla drugiego człowieka to szansa na to , by w szkole czuć się bezpiecznie. Ta kwestia staje się szczególnie ważna również w chwili, kiedy jesteśmy świadkami masowego napływu ludności z innych kultur. Musimy przygotować naszych uczniów na życie w Europie „multikulturowej”, w otoczeniu zróżnicowanej kultury, wyznań i obyczajowości .
Ogromny wpływ na poziom bezpieczeństwa mają określone normy i zasady regulujące stosunki społeczne w szkole oraz sposób funkcjonowania uczniów. Nie bez znaczenia jest prawo szkolne , organizacja pracy , nadzór pedagogiczny.
Wybór wartości i norm , w oparciu o które szkoła chce działać , jest zadaniem nadrzędnym w stosunku do innych. Normy i zasady stają się tłem dla działań edukacyjnych.
Bezpieczna szkoła to taka, która zapewni warunki do współpracy, wzajemnego szacunku, dialogu. W kulturze pracy szkoły opartej na wartościach ważnym elementem jest język, jakim komunikują się wszyscy uczestnicy życia szkolnego: uczniowie, nauczyciele, rodzice, dyrektor.
Ważnym krokiem w szkolnej praktyce jest projektowanie klasowych i szkolnych zasad a następnie opanowanie ich przez uczniów.
Aby wdrażane w szkole normy miały gwarancję, że będą stosowane w praktyce, muszą być akceptowane przez społeczność uczniowską. Sposobem na to może być ich wspólne ustalanie. Ustalając kodeks zachowań nie można zapomnieć o ustaleniu konsekwencji związanych z nie przestrzeganiem wspólnych ustaleń.
15 września społeczność naszej szkoły przystąpiła do wspólnego projektowania Szkolnego Kodeksu Zachowania. Rozpoczęliśmy od spotkania w kręgu. Na początek pojawiły się sześciokąty SOLO-heksy. Uczniowie mieli okazję do analizowania pojęć związanych z akceptowanymi, wręcz niezbędnymi postawami, które gwarantują sukces ucznia zarówno na poziomie edukacyjnym jak i wychowawczym. Następnie w atmosferze wzajemnej współpracy, wykorzystując metodę WORLD CAFE ,grupy ustalały kodeksy zachowań i konsekwencje wynikające z ich nie przestrzegania . Ustalaliśmy jak właściwie/bezpiecznie zachować się na lekcji, na korytarzu, na boisku, placu zabaw czy na szkolnej wycieczce.
Wspólnie wypracowany kodeks łatwiej będzie przestrzegać .Mamy nadzieję, że da to szanse każdemu uczniowi osiągać najwyższe oceny zachowania.
Na zakończenie grupy prezentowały wyniki wspólnej pracy.
Zapraszam do obejrzenia zdjęć w galerii z World Cafe w naszej szkole.
Bożena Brzozowska
„ World Café jest metodą konwersacyjną , która służy do prowadzenia dialogu oraz poszukiwania kreatywnych pomysłów dotyczących wybranych zagadnień związanych z życiem danej zbiorowości.
Zgodnie z nazwą, spotkania z wykorzystaniem tej metody powinny odbywać się w kawiarni ,bądź miejscu z „kawiarnianą atmosferą”: stolikami, swobodną, niezobowiązującą atmosferą dyskusji. Uczestnicy siadają przy stolikach 4-6 osobowych; każdy stolik ma swojego gospodarza. Przy każdym stoliku odbywają się dyskusje na zadany temat, przy czym po pewnym czasie (ok. 20 minut) osoby biorące udział w dyskusji przenoszą się do innego stolika – przy którym omawiany jest inny temat lub inny aspekt tego samego tematu. Gospodarze stolików pozostają na swoich miejscach i za każdym razem streszczają nowym partnerom przy stoliku przebieg dotychczasowej dyskusji, po czym jest ona kontynuowana „w nowym składzie”. Uczestnicy są zachęcani do spisywania bądź graficznego przedstawiania swoich pomysłów na kartkach lub papierowych obrusach.
Przygotowania do zastosowania tej metody wymagają ustalenia, jaki problem będzie dyskutowany, kogo powinniśmy zaprosić oraz co chcielibyśmy osiągnąć. Warto zadbać o odpowiednie przygotowanie przestrzeni, w której odbywa się spotkanie (ustawienie stolików, wygodne miejsca do siedzenia, flamastry i długopisy, spokojna muzyka w tle) – pozwala to zapewnić odpowiednią dla twórczej dyskusji atmosferę. Należy pamiętać o tym, żeby tematy do dyskusji nie były zbyt szczegółowe i zamknięte (może to spowodować szybkie wyczerpanie kreatywnych pomysłów), powinny natomiast dotyczyć uczestników, odwoływać się do ich wiedzy i doświadczeń (wtedy rośnie szansa na rozpatrywanie danego zagadnienia z wielu punktów widzenia).
Wyniki dyskusji odbywających się przy poszczególnych stolikach powinny być na koniec omówione na forum plenarnym. Wyniki mogą być przedstawione w formie graficznej na tablicy widocznej dla wszystkich uczestników spotkania.
World Café jest metodą służącą do wymieniania się kreatywnymi pomysłami i nie musi mieć ma na celu znalezienia konkretnych rozwiązań. Z tego powodu nadaje się najlepiej do początkowych faz procesu partycypacyjnego – pomaga określić potrzeby i oczekiwania wszystkich zaangażowanych stron, a także stworzyć między nimi sprzyjającą dalszym rozmowom atmosferę.” / opis metody :materiały z Internetu.
Zadanie stojące przed szkołą-nieuchronność zmian
Zadaniem szkoły w czasach, gdy teleinformatyka i media stały się tak wszechobecne i wpływowe a motywacja młodych ludzi do nauki musi konkurować z innymi działaniami postrzeganymi jako bardziej interesujące, jest poszukiwanie takich metod i innowacyjnych środowisk formalnych, które pozwolą wykorzystać naukę nieformalną.
Szkoła musi nadążyć za zmianami społecznymi, kulturowymi i dostosować do nich swoje metody pracy. W tym może pomóc rozumienie zmian zachodzących w podejściu do procesu uczenia się.
Jak zwykle najtrudniejsza jest zmiana przekonań i odpowiedź na pytania:
· czy wyobrażenia nas-nauczycieli i uczniów o uczeniu się są zgodne z teorią.
· na ile uczenie się, jako proces konstruktywny, kumulatywny, samoregulujący, nakierowany na cel, usytuowany w kontekście i oparty na współpracy będzie akceptowany przez nauczycieli, uczniów i środowisko ?
Zmiana podejścia do tego problemu musi zacząć się „od dołu” – od szkoły, od zmiany myślenia oraz metod pracy.
Szkoła jako organizacja stale ucząca się
Współcześni ludzie żyją w „nurcie szybkich zmian, świat oddala się od edukacji w coraz szybszym tempie”. Szkoła czy chce, czy nie chce musi stać się „organizacją uczącą się”. A czeka ją jeszcze nie jedna reforma.
Trzeba odpowiadać zmianą w edukacji na zmiany zachodzące w świecie. Zadaniem szkoły = nauczycieli jest wdrożenie takich zmian, które pomogą uczniom osiągać jak najlepsze wyniki – swoje „osobiste mistrzostwo”.
Uczniowie muszą sprostać wymogom, które stawia im społeczeństwo, gospodarka, szybki przyrost wiedzy i jej dezaktualizacja.
Dodatkowo muszą doskonalić się w skutecznej komunikacji interpersonalnej, pracy zespołowej, twórczym rozwiązywaniu problemów, sprawnym posługiwaniu się technologią informacyjną i informatyczną.
Cechy dobrego uczenia się na lekcji
ustalone przez nauczycieli ZPO w Klementowicach
1. Uczniowie znają i rozumieją cele lekcji
2. Uczniowie zadają pytania
3. Uczniowie pracują aktywnie = kreatywnie
4.Uczniowie i nauczyciele tworzą atmosferę sprzyjającą uczeniu się
5.Uczniowie potrafią dokonać oceny koleżeńskiej i samooceny
6.Uczniowie wykorzystują informację zwrotną nauczyciela
7.Uczniowie uczą się od kolegów poprzez uważne słuchanie ich wypowiedzi, prezentacji
8.Uczniowie podejmują samodzielną pracę wg wzorca
9.Uczniowie dostrzegają ewentualne błędy w wypowiedziach kolegów i je korygują
10.Uczniowie korzystają z różnych źródeł informacji;
Zadaniem nauczyciela jest tak zaplanować i zorganizować lekcje , aby te ustalone cechy wystąpiły .
Poznajemy Taksonomię SOLO (SOWU)
KORZYSTAMY Z SZEŚCIOKĄTÓW SOLO-HEKSÓW
Sześciokąty SOLO to świetny sposób na zaznajomienie uczniów, niezależnie od wieku, z taksonomią SOLO, jako modelem skutecznego uczenia się- pojedyncze pojęcia są ważne- połączenie ich w inny sposób sprawia, że stają się bardziej interesujące a zarazem pokazuje bardziej złożone rozumienie.
Kładąc jeden sześcian obok drugiego uczeń musi wytłumaczyć, dlaczego to robi - jaki jest związek pomiędzy tymi dwoma sześcianami? Koledzy mogą albo poprzeć decyzję ucznia albo ją zmienić. Następujący w ten sposób dialog prowadzi do koncepcyjnego rozumowania, myślenia i postrzegania w szerszej perspektywie.
Sześciokątów SOLO możemy używać, aby określić głębokość uprzedniej wiedzy i zrozumienia przed rozpoczęciem uczenia się.
Można ich również używać w charakterze bodźca pobudzającego uczenie się poprzez wprowadzenie sześciokątów z dodatkowymi treściami –poglądami, symbolami, obrazami itp.
Uczniowie pracują we współpracujących grupach, aby tworzyć i łączyć pojęcia. Praca z sześcianami obejmuje 3 kroki:
$11. Zaczynamy od burzy mózgów, podczas której uczniowie ujawniają wszystko, co wiedzą na temat zaprezentowany w formie pytania fokusowego (tematem może być tekst, wiersz, charakter, konstrukcja itp.), zapisujemy każdy pogląd, myśl lub uczucie na oddzielnym czystym sześcianie
$12. Uczniowie po kolei rozmieszczają sześciany układając je zgodnie z ich wzajemnymi powiązaniami
$13. Uczniowie wyjaśniają, dlaczego umieścili sześcian w tym, a nie innym miejscu, opisując jego powiązania.
Rezultaty są różne w zależności od poziomu SOLO:
$1· Na poziomie mono i wielostrukturalnym uczniowie mogą opisywać pojedyncze sześciany
$1· Na poziomie relacyjnym, gdzie uczniowie dokonują powiązań pomiędzy prostymi sekwencjami sześcianów łącząc je poprzez proste krawędzie i układają z nich mozaikę – uczniowie tłumaczą, dlaczego powiązali te pojęcia w ten sposób (omawiają lub opisują komentarzem)
$1· Na poziomie poszerzonej abstrakcji (eksperckim) uczniowie zajmują się miejscami, gdzie trzy sześciany stykają się wierzchołkami (lub przyglądają się skupiskom sześciokątów) dokonując uogólnień dotyczących charakteru związku pomiędzy pojęciami.
$1
Temat: Pisownia „nie” z różnymi częściami mowy. |
Sala: 16 |
Klasa: V |
|
Cele uczenia się |
Kryteria sukcesu |
||
Mono/wielostrukturalne Będę potrafił/a wymienić zasady pisowni przeczenia „nie” z różnymi częściami mowy: rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami.
Relacyjne Dowiem się, dlaczego przeczenie „nie” piszemy łącznie lub rozdzielnie z rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami.
Poszerzonej abstrakcji Będę potrafił/a poprawnie ułożyć tekst dyktanda ortograficznego sprawdzającego znajomość zasad pisowni „nie” z rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami. |
Mono/wielostrukturalne Potrafię wymienić zasady pisowni przeczenia „nie” z różnymi częściami mowy: rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami. Relacyjne Potrafię wyjaśnić, dlaczego przeczenie „nie” piszemy łącznie lub rozdzielnie z rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami.
Poszerzonej abstrakcji Potrafię poprawnie ułożyć tekst dyktanda ortograficznego sprawdzającego znajomość zasad pisowni „nie” z rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami. |
||
Poprzednia lekcja: Trudne decyzje dorosłych. |
|||
Uprzednia wiedza: Uczeń rozpoznaje w zdaniu rzeczowniki, czasowniki, przymiotniki, przysłówki i liczebniki. |
|||
Formy uczenia się |
|||
Mono/wielostrukturalne |
Relacyjne |
Poszerzonej abstrakcji / Szeroko relacyjne |
|
Ćwiczenia w rozpoznawaniu rzeczownika, czasownika, przymiotnika, przysłówka i liczebnika w zdaniu. Ćwiczenia poprawnego zapisu przeczenia „nie” z rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami. |
Praca w grupach- korzystanie ze słownika ortograficznego; sprawdzenie poprawności zapisu przeczenia „nie” z rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami. Praca w grupach – tworzenie heksów przez uczniów, następnie roszady grup. |
Praca w grupach- układanie tekstu dyktanda ortograficznego sprawdzającego znajomość zasad pisowni „nie” z rzeczownikami, czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami. |
|
Formy wykorzystania TIK |
|||
Mono/wielostrukturalne |
Relacyjne |
Poszerzonej abstrakcji |
|
Ćwiczenia interaktywne Karta pracy- Pisownia wyrazów z „nie”- poziom I.
|
Ćwiczenia interaktywne Karta pracy- Pisownia wyrazów z „nie”- poziom II.
|
Wykonanie prezentacji Power Point na temat zasad pisowni przeczenia „nie” z różnymi częściami mowy. |
|
Następna lekcja: Ćwiczenia interaktywne, prezentacja |
|||
Refleksja |
|||
Cele na przyszłość: 1. Dobre przygotowanie uczniów do dyktanda ortograficznego. 2. Opracowanie prezentacji multimedialnej na temat zasad pisowni przeczenia „nie” z różnymi częściami mowy.
|
|||
Taksonomia SOLO ściśle wiążę się z ocenianiem, kształtującym. Heksy są doskonałą metodą do wykorzystania w pracy w grupach.
Strategie oceniania kształtyjącego : link
http://www.ceo.org.pl/pl/ok/news/strategie-oceniania-ksztaltujacego
Zestaw zadań dla chętnych nr 31 i nr 32 - termin rozwiązania -22.04.2015
Link do pliku z zadaniami zestawu 31
Link do pliku z zadaniami zestawu 32
Zapraszam uczniów klasy VI do rozwiazywania zadań "dla chętnych" z zestawu nr 30.
Termin rozwiązywania - do 20.04.2015 r..
Zadania wraz z obliczeniami powinny być rozwiązane w zeszycie.
Link do pliku z zadaniami zestawu nr 30 w formacie .doc