PROGRAM EDUKACJI EKOLOGICZNEJ DLA DZIECI PRZEDSZKOLNYCH
„ EKOPRZEDSZKOLACY”
opracowała: Agnieszka Lesiewicz
Od lat w procesie wychowania dzieci poszukuje się coraz skuteczniejszych rozwiązań, które służyłyby rozwojowi. Bardzo ważne jest wychowanie w toku wszechstronnych kontaktów dziecka z otaczającym go środowiskiem, w którym żyje.
Świat przyrody ze względu na swoje bogactwo, różnorodność i zmienność jest niezmiernie interesującym obiektem poznania dzieci, począwszy od wieku przedszkolnego. Stanowi dla nich bogate źródło wrażeń, przeżyć i aktywnego działania. Obserwując naturę dzieci kształtują w sobie podstawowe wartości DOBRA, PRAWDY, PIĘKNA.
Poznając świat oraz siebie w tym świecie, dziecko musi nauczyć się odpowiedzialności za teraźniejszość i przyszłość swojego miejsca- Ziemi i jej przyrody.
Dlatego też wychowanie proekologiczne należy rozpoczynać już w przedszkolu.
Od najmłodszych lat dziecko powinno uczestniczyć w poznawaniu zagrożeń środowiska naturalnego i uczyć się poszukiwać takich rozwiązań, aby chronić Ziemię.
Hanna Zdzitowiecka, znana popularyzatorka wiedzy przyrodniczej, pisała „ Uczmy miłości do przyrody, uczmy spostrzegać jego piękno, cieszyć się nim i podziwiać je, a jednocześnie przestrzegajmy dzieci, by tego piękna bezmyślnie nie niszczyły. Wytworzenie właściwego podejścia do przyrody niech przyświeca nam zawsze w pracy wychowawczej.”
Dziecko powinno wiedzieć i rozumieć, że: to wszystko, co jest niezbędne do życia człowiekowi czerpie z przyrody; człowiek nadmiernie zanieczyszcza środowisko i w nie do końca przemyślany sposób wykorzystuje jego zasoby; należy ograniczać ten proces, a najlepiej zapobiegać mu.
Oprócz treści merytorycznych wynikających z programu dydaktycznego, duże znaczenie mają także warunki zewnętrzne- w tym przypadku architektura kształtująca najbliższe otoczenie przedszkolaków- ich codzienne środowisko naturalne.
Warto angażować dzieci do opieki nad zielenią otaczającą przedszkole.
Można wspólnie budować karmniki dla ptaków, sadzić, pielęgnować rośliny.
Dzieci chętnie wykonują powierzane im przez dorosłych zadania. Naturalna ciekawość i wrażliwość przedszkolaków, jest zatem doskonałym punktem wyjścia do rozpoczęcia kształtowania świadomości ekologicznej, wrażliwości, budowania więzi emocjonalnych z przyrodą.
Już na etapie wychowania przedszkolnego dzieci powinny wiedzieć, że przyrodę należy chronić wszędzie- nie tylko w parkach i rezerwatach, ale również:
- w rowach, na ścierniskach, gdzie przez wypalanie suchych traw ogień zabija trzmiele i pszczoły, biedronki, mrówki oraz inne organizmy;
- na osiedlach mieszkaniowych;
- na nasypach kolejowych, gdzie znajduje schronienie wiele drobnych zwierząt, które można zniszczyć związkami chemicznymi wyciekającymi z nieszczelnych cystern;
- na łąkach i polach, gdzie często zwalcza się chwasty przy użyciu herbicydów;
- na drogach i ścieżkach, gdzie można przejechać jeża, żabę czy zaskrońca.
Edukacja ekologiczna wówczas będzie miała sens, gdy wartości ekologiczne zaszczepione w przedszkolu znajdą odzwierciedlenie i kontynuację w domu rodzinnym, w najbliższym środowisku.
Program edukacji ekologicznej „ Ekoprzedszkolacy” jest programem edukacji przedszkolnej.
Zawarte w nim treści zostały uporządkowane zgodnie z następującymi po sobie porami roku: ( jesień, zima, wiosna, lato); mogą być realizowane w dowolnej kolejności i modyfikowane przez nauczycieli, którzy zechcą wnieść do niego własne pomysły.
Należy umożliwić dzieciom na różnych poziomach poszerzanie, pogłębianie wiadomości zgodnie z ich wzrastającymi możliwościami intelektualno- percepcyjnymi. Dobierać je w taki sposób, aby były ciekawe, pobudzały do myślenia, poszukiwania, działania.
Program przeznaczony jest do realizacji we wszystkich grupach wiekowych dzieci w Przedszkolu w Klementowicach. Został opracowany w oparciu o Podstawę Programową Wychowania Przedszkolnego ( Dz. U. 2000, Nr 2- Rozporządzenie MEN z dnia 01. 12. 1999 r.)
Realizacja programu będzie przebiegała przez cały rok od 01. 09. 2008r.
1.Wrażliwość na środowisko przyrodnicze, szacunek do niego, racjonalne korzystanie z niego.
2. Dążność do kontaktu z nieskażonym środowiskiem przyrodniczym.