82 ROCZNICA WYBUCHU II WOJNY ŚWIATOWEJ

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
 

               wojna

                 Godziny ranne pierwszego września,

                 gdy kolejny zaczynał się dzień

                 targnęły strzały z pancernika

                 i rozległ się wojenny głos.

                 Grupa nieliczna żołnierzy polskich

                 dzielnie broniła skrawka ziemi swej.

                 To byli oni na Westerplatte

                 major Sucharski dowodził im.

                 Hej , żołnierze z Westerplatte

                 Wy dziś przykładem możecie być.

                 Nikt z Was nie pytał co otrzymacie

                 Wy o Ojczyzny walczyliście byt.

Westerplatte – to znaczy zachodnie wybrzeże.

Stoi na nim pomnik ogromny.

Tutaj walczyli polscy żołnierze

we wrześniu , w trzydziestym dziewiątym.

Tutaj praw Polski do morza bronili,

gdy wróg napadł na naszą ziemię,

do ostatniego pocisku, do ostatniej chwili,

do ostatniego tchnienia.

Teraz – na morza dalekie droga otwarta.

Nikt nie zamknie nam bramy na świat.

Szumi na wietrze biało – czerwony sztandar,

czuwa pomnik poległych sprzed lat.

      

       W dniu 1-go września 1939 roku Niemcy hitlerowskie bez wypowiedzenia wojny zaatakowały Polskę z powietrza , lądu i morza . Rozpoczęła się II wojna światowa . W całym kraju trwały zacięte walki . Kilkanaście dni później 17 września 1939 roku z drugiej strony zaatakował Polskę Związek Sowiecki ( ZSRS ) . Po miesiącu walk polska armia uległa olbrzymiej przewadze wrogów . Najeźdźcy podzielili terytorium Polski między siebie i rozpoczęli jej okupację .

W tym roku – 82 rocznica tych wydarzeń , o których nie wolno nam zapomnieć , przede wszystkim ze względu na tych ludzi , którzy walcząc o naszą wolność – oddali swoje życie .

                  Kiedy przyjdą podpalić dom ,

                 ten , w któym mieszkasz – Polskę ,

                 kiedy rzucą przed siebie grom

                 kiedy runą żelaznym wojskiem

                 i pod drzwiami staną i nocą

                 kolbami w drzwi załomocą -

                 ty , ze snu podnosząc skroń ,

                 stań u drzwi .

                 Bagnet na broń !

                 Trzeba krwi !

Elżbieta Kaznowska